کاربردهای فراوان

روی برای متابولیسم تمام موجودات زنده ضروری است. این ماده همچنین در صنعت خودروسازی ، ساخت و ساز ، صنایع غذایی ، تولید باتری ، صنایع دارویی و ... کاربرد فراوانی دارد. در ضمن بدلیل خاصیت گالوانیزه یعنی محافظت در برابر خوردگی ، کاربرد آن مشهودتر می گردد.

بازیاف روی =  یک معدن شهری

با کاربرد فروانی که روی در صنعت دارد و با توجه به قابلیت بازیافت روی، ضمن اینکه خصوصیات خود را در حین بازیافت از دست نمی دهد و بارها و بارها بازیافت می شود، بازیافت روی یعنی یک معدن شهری.

 

بازیافت روی راهکار حفاظت از محیط زیست

استخراج روی با تولید گرد و غبار و زباله همراه است بنابراین با بازیافت روی مشکلات زیست محیطی ناشی از استخراج روی کاهش می یابد همچنین صرفه جویی منابع طبیعی را برای آیندگان به ارمغان می آورد ضمن اینکه با بازیافت روی نباید عدم استفاده سوخت هایی فسیلی حین استخراج را فراموش کنیم.

از جمله مزایای  مهم روی خاصیت ضد زنگ زدگی آن می باشد. روی قابلیت این را داردکه آلیاژهای با کیفیت بالا تولید کند و یکی از مواد اصلی آلیاژ برنج می باشد. فلز روی در صنعت امروز برای چندین دهه عنصر مهمی در مواد مهندسی می باشد و در آینده نیز به اهمیت خود ادامه خواهد داد.

 

روی بیست و هفتمین عنصر رایج در پوسته زمین است. کره زمین به لحاظ طبیعی معادن روی فراوانی دارد. طی تحقیقات انجام شده حتی یک مایل مکعب آب دریا حاوی 1 تن روی می باشد. همچنین تخمین زده شده که اولین مایل پوسته زمین در زیر زمین حاوی 224،000،000 میلیون تن روی است كه 15 میلیون تن بیشتر در بستر دریا است. با تمام این تفاسیر از نظر اقتصادی و مسائل محیط زیستی منطقی به نظر نمی رسد که از تمام منابع روی استفاده کنیم و به فکر بازیافت آن نباشیم.

ذخایر روی، مانند هر معدن طبیعی دیگری مقدار ثابت و مشخصی ندارد. ذخایر توسط زمین شناسان با استفاده از، فناوری و سیاست تعیین می شود. اصطلاح ذخایر بخشی از منابع را نشان می دهد که نقشه برداری و اندازه گیری شده است و ممکن است در حال حاضر یا در آینده مورد استفاده قرار گیرد.

ذخایر ثبت شده روی از دهه 1950 به طور قابل محسوسی افزایش یافته است ، زیرا در بسیاری از مناطق جهان معادنی جدید کشف شده است که حاوی روی می باشد.

روی می تواند از تمام ضایعات گالوانیزه ، ضایعات تولید شده در هنگام ساخت و ساز  محصولات دارای روی و همچنین محصولاتی که در پایان چرخه عمر آنها بازیابی می شود، بازیافت شود.

لازم به ذکر است که بدلیل ماندگاری بالایی فلز روی، به سختی می توان ازصنعت بازیافت برای خیلی از محصولات روی استفاده کرد .

معمولا مقدار روی موجود برای بازیافت برحسب چرخه عمر محصولات حاوی روی متغیر است بطور مثال؛ برای پانل های فولادی پوشش داده شده با روی که در اتومبیل یا لوازم خانگی استفاده شده، تقریبا 15 سال  و برای ورق های روی در سقف ها می تواند تا حدود 100 سال زمان برد. یا مثلا فولاد گالوانیزه استفاده شده در تیرهای برق و برج های انتقال ، برای 50 سال یا بیشتر بدون هیچگونه خوردگی و آسیب به کار خود ادامه می دهند و بازیافت آنها صرفا بدیل پایان عمر و فرسودگی آن است نه به دلیل محافظت نکردن روی از فولاد یا از دست دان خاصیت فلز روی.

 

بازیافت روی نسبت به سایر مواد فلزی ، بدلیل جداسازی روی از فولاد گالوانیزه پیچیدگی خاص خود را دارد. البته با فناوری مدرن و تکنولوزی روز  این فرایند امکان پذیر است، به طوری که معمولا 90٪ از محصولات حاوی روی , تحت فرایند بازیافت روی قرار می گیرند. فولاد گالوانیزه، که معمولا محصولات روی را تشکیل می دهد، برای بازیافت مناسب است و منبع بسیار خوبی برای قراضه های فولاد و روی است.

از روشهای بازیافت روی که معمولا استفاده می شود، می توان به گرمایش کوره الکتریکی قوس الکتریکی  اشاره کرد که در درجه اول روی فولاد گالوانیزه جمع شده استفاده می شود.

ضایعات جمع آوری شده زمانی که روی متغیر شود ، گرم شده و به عنوان گاز از فولاد جدا می شود. این گاز جمع شده تصفیه می شود و باعث رسوب گرد و غبار روی می شود. پس از تصفیه در کوره والز، گرد و غبار تبدیل به اکسید روی می شود که به نوبه خود به ماده اولیه مورد استفاده برای تولید فلز روی تبدیل می شود.

در حال حاضر ، 40٪ روی مورد استفاده در سراسر جهان از منابع احیا شده روی حاصل می شود. فرآیندها و فناوری در بازیافت روی همچنان در حال پیشرفت است و به همین دلیل روی بازیافت شده به عنوان یک منبع قابل دوام افزایش می یابد. با توجه به تجدید ناپذیر بودن سنگ معدن روی، به احتمال زیاد و با گذشت زمان، امید است بازیافت روی هر روز پربارتر و بیشتر در کانون توجه قرار گیرد.